آرایشی

دوران طلایی کودکی فرصتی مناسب برای ارائه آموزش های کاربردی به فرزندان ما است. این آموزش ها می توانند در راستای تقویت علمی و ذهنی فرزندان ، شکوفایی استعدادها و یا بالندگی و رشد جسمانی آن ها باشند. اما در این میان آموزش هایی که با هدف تربیت کودک انجام می گیرند ، از اهمیت خاصی برخوردار هستند.

بخش اصلی شخصیت فرزندان در خانواده شکل می گیرد. تاثیر تربیت فرزندان و نحوه آموزش به آن ها به والدین و نوع نگرش آن ها ، وابسته است. در حقیقت والدینی که تلاش بیشتری برای پرورش فرزند خود دارند ، آتیه آرام تر و کم تنشی را تجربه خواهند نمود.

هر کودکی که به درستی تربیت شده باشد ، در آینده ثبات شخصیت بیشتری خواهد داشت. ناسازگار و لجباز نخواهد بود و با توجه به آموزش هایی که از والدین خود دریافت کرده، می تواند با شرایط حاکم بر جامعه کنار آمده و رفتار صحیحی در قبال همه اقشار اجتماع با هر سن ، جنسیت و ویژگی دیگری داشته باشد که توسط روانشناس کودک به خوبی محقق می شود.

این کودک در مقابل مشکلاتی که ممکن است بعدها با آن ها مواجه گردد ، به سادگی و با مناسب ترین شیوه برخورد خواهد نمود و قطعا واکنش منطقی در قبال آن ها خواهد داشت. به همین سبب می توان گفت که والدین این کودک نیز با نگرانی و دغدغه کمتری در آینده رو به رو خواهند بود. در این جا بهتر است متذکر شویم که ارتباط با یک روانشناس کودک و استفاده از تجریبات و نظرات او می تواند در زمینه تربیت درست کودکان ما ، بسیار مفید و کارآمد باشد.
تاثیر والدین در تربیت کودک غیر قابل انکار است. اولین محیطی که کودکان در آن قرار می گیرند ، محیط خانه است و اعضای خانواده اولین افرادی هستند که با آن ها در تعامل اند و ترس ها و علایق آن ها را می شناسند. رفتار پدر ، مادر ، خواهر یا برادر بزرگ تر و یا هر شخص دیگری که با کودکان ارتباط نزدیکی دارند ، بر تربیت آن ها تاثیرگذار خواهد بود. این افراد اصلی ترین الگوی کودکان هستند. در واقع یک کودک با مشاهده رفتار بزرگ تر ها ، آن رفتار را سرلوحه اعمال خود قرار داده و سعی می کند تا این رفتارها را تقلید نماید.

از اصلی ترین تاثیراتی که والدین در تربیت فرزندان خود دارند ، این است که به آن ها بیاموزند که چگونه احساساتشان را بیان کنند. لازم است به این نکته توجه نمایید که ارتباط صحیح والدین با اعضای خانواده و همچنین طریقه بیان احساساتشان در خانواده ، می تواند به حد قابل توجهی در تربیت کودک موثر باشد. زمانی که پدر و مادر ارتباط سردی با یکدیگر داشته باشند و احساسات یا دلیل اصلی ناراحتی و عصبانیت خود را از سایر اعضای خانواده پنهان نمایند ، چگونه می توانند از فرزندانشان توقع داشته باشند تا دلیل مشکلاتشان را به راحتی بیان کنند؟

در حقیقت کودکی که به خوبی یاد گرفته باشد که چگونه خواسته ها و آنچه که در ذهن دارد را به زبان بیاورد ، راحت تر با مسائل کنار خواهد آمد. این کودک خجالتی و کم رو نخواهد بود و می تواند به خوبی با دیگران ارتباط برقرار نموده و کینه ای را به دل راه نخواهد داد. از طرفی والدین این کودک ، همواره آگاهی بیشتری از سلامت فکری و روحی فرزند خود خوهند داشت.
شناخت راهکارهای مورد تایید در جهت تربیت کودک و چگونگی آموزش به او ، نحوه برخورد و نوع واکنش والدین در مقابل کارهای غیر منتظره ای که فرزندشان ممکن است انجام دهد ، رفتارهایی که باید در هر سن کودک از او انتظار داشت و … از نمونه مواردی هستند که بهتر است به طور جدی به والدین آموزش داده شوند.

برای اینکه اطمینان بیابید که شیوه درستی را برای تربیت فرزند خود در پیش گرفته اید ، بهتر است برخی نکات را در این مورد در نظر بگیرید. این نکات از سوی مشاوران و روانشناسان نیز مورد تایید قرار گرفته اند و به نوعی نتیجه بخش بودن روش تربیتی مورد نظر شما را تضمین می نمایند. در ادامه به شرح ۱۰ نکته در این خصوص خواهیم پرداخت.

نظم را در اولویت قرار دهید
آموزش نظم به کودک باید به گونه ای باشد که در ذهن او نهادینه گردد. برای این کار سعی کنید تا از همان ابتدا ، اتاقی که برای او در نظر گرفته اید را مرتب نگه دارید و با توجه به سن او ، وظایفی را برای ایجاد نظم در اتاق و چیدن وسایلش و یا حتی مرتب کردن خانه به او محول کنید.
بیشتر کودکان در سنین ۳ تا ۵ سالگی، کنجکاوی‌های زیادی در ارتباط با موضوعات مختلف از جمله فیزیک و آناتومی بدن خود دارند. همین باعث می‌شود تا به بازی‌هایی مثل دکتر بازی، علاقه نشان دهند یا در ارتباط با تفاوت هایشان در مقابل جنس مخالف، کنجکاوی کنند. اگر والدین فضایی امن برای صحبت با فرزندشان ایجاد کرده باشند، به احتمال بیشتری مسائل و کنجکاوی‌های ذهنی شان را از والدین می‌پرسند.

علت کنجکاوی های جنسی در دوران کودکی چیست؟

والدین و مربیان باید بدانند که این رفتارها و سوالات در کودکان، به هیچ عنوان جنبه جنسی ندارد و خطری در این زمینه برای بچه‌ها نیست. سوالات مکرر بچه‌ها در این زمینه را نباید به وجود تمایلات جنسی در آنها نسبت داد. اما آن چه که اهمیت دارد، تحت نظر بودن رفتارهای کودک می‌باشد. یعنی والدین باید دقت داشته باشند که کنجکاوی بچه‌ها در این زمینه به حد و مرز خاصی ختم شود و ادامه پیدا نکند. برای مثال می‌توان بچه‌ها را تحت نظارت مستقیم و غیر مستقیم داشت و یا حواس آنها را پرت کرد. در واقع کودکانی که در فضای امن و مناسب بزرگ می‌شوند، در سنین پایین و نوجوانی کمتر با مشکلات جنسی روبرو می‌شوند.

ارتباط میان والد فرزندی از همان روز تولد باید ایمن باشد، کودکانی که دلبستگی ایمن با والدین خود دارند در سنین بالاتر نیز ارتباط محکم تری با والدین شان بر قرار می‌کنند.

با خود ارضایی در کودکان چه باید کرد؟

خود ارضایی در کودکان یکی از مشکلات شایع می‌باشد. حرکاتی مانند خوابیدن روی شکم و مالیدن خود به زمین یا عروسک و سایر اشیا در کودکان (به ویژه دختر بچه‌ها) بسیار معمول است. والدین باید بدانند که خودارضایی کودکان رفتاری طبیعی است. پس تنها کودک باید به گونه غیر مستقیم و نه با بهانه ها و علل دروغ یا سختگی، بفهمد که این رفتار صحیح نبوده و مسبب آسیب به جسم او میشود و نباید آن را تکرار کند. مشغول کردن کودک به فعالیت‌های دیگر و منحرف کردن حواس او از این رفتار مفید واقع می‌شود. البته خودارضایی کودکان میتواند علل اضطرابی هم داشته باشد، یعنی کودکانی که دارای اضطراب و نگرانی هستند این رفتارها را بیشتر تکرار میکنند.